بسمه تعالی

طرح علمی آموزشی حکمت (ویژه مهاجرین افغانستان تمام سطوح سنی)

آیا میدانید؟ طرح حکمت ابتکار بنیاد علمی فرهنگی کوثر افغانستان مجری دوره های رایگان وپیشرفته وهمچنین دوره های علمی(کامپیوتر وزبان با مدرک معتبر) با همکاری مجتمع آموزشی اقلیما  بصورت تا30 درصد بورسیه پرداخت شده توسط بنیاد کوثر برای دوره های مذکور می باشد.

لذا از کلیه مهاجرین گرامی دعوت میشود از این فرصت نهایت استفاده را برده ودر جهت یادگیری و نشر علوم ومعارف اسلامی وعلوم روز دنیاهمت بورزند.

در حقیقت علوم تجربی وفناوری های روز دنیا میتواند به همراه علوم اسلامی درخدمت ما برای رسیدن به جامعه ایده آل یا همان جامعه منتظرمهدوی وانسان کامل باشد.بنیاد علمی فرهنگی کوثر طبق موازین اسلامی در این راه تلاش می کند.

این طرح در مرحله اول  جنوب وجنوب شرق تهران را پوشش می دهد ولی امکان آن نیز وجود دارد که  در صورت استقبال در شهرستانهای دیگر جمهوری اسلامی ایران این طرح را اجرا کنیم.

 دوره ها عبارتند از:

* کلاس های زبان (پیشرفته ومقدماتی)

* دیپلم کامپیوتر مدرک سازمان فنی حرفه ای

* فتوشاپ

* شبکه های کامپیوتری

* تایپ (10 انگشتی)

* سخت افزار

* نرم افزار حسابداری هلو کامل

* تکنسین نرم افزار

* وسایر فنون کامپیوتری

 دوره های پیشرفته ورایگان:

* کلاسهای اصول قرآن وعقاید

* دوره های خبرنگاری هنری خوشنویسی وعکاسی

* دوره های شعر فن بیان ونویسندگی

* کلاسهای افغانستان شناسی

* کلاسهای پرسش وپاسخ اخلاقی اعتقادی برای طرح شبهات وپاسخگویی توسط اساتید مجرب (این کلاسها توسط اساتید خانم و آقای حوزه و دانشگاه بصورت مجزا برگزار خواهد شد.)

و اردو های زیارتی سیاحتی

برای هماهنگی با آقای حسینی تماس بگیرید: 09374996537

مکان برگزاری کلاسها:شهرستانهای ری  فرچک  ورامین وپیشوا

برای آشنایی با بنیاد کلیک کنید.

عالم اهل تسنن کشورمان با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی امام خمینی(ره) اظهار داشت که اگر افغانستان رهبری مانند امام خمینی(ره) داشت دچار جنگ‌های داخلی نمی‌شد.
به نقل از فارس، «مولوی روح الله قاری زاده» از علمای اهل تسنن کشورمان، به طرح دیدگاه‌های خود پیرامون شخصیت امام خمینی(ره) پرداخت و ضمن عرض تسلیت به مناسبت سالروز رحلت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی را شخصیت بی‌بدیل تاریخ معاصر جهان اسلام دانست.
این عالم هموطن در ادامه ضمن بر شمردن ویژگی‌های امام خمینی(ره) گفت: امام خمینی (ره) با تکیه به قدرت الهی و با پشتیبانی مردم علیه حکومت «محمدرضا پهلوی» که آمریکا نیز از آن حکومت حمایت می‌کرد، پیروز شد و این پیروزی متأثر از الهی بودن حرکت امام خمینی(ره) بود، چرا که ایشان در طول دوران مبارزه هرگز تردیدی در مبارزه علیه قدرت‌های استکباری به خود راه نداد و هیچ‌گاه به قدرت‌های بیگانه تکیه نکرد.
وی در ادامه ضمن بازگو کردن مبارزات امام خمینی به دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران تحت رهبری امام اشاره کرد و افزود: آنچه که در دوران استقرار حکومت اسلامی در ایران اتفاق افتاد وحدت ملت ایران و دوری از نفاق بود که این امر در سایه رهبری امام خمینی(ره) بوجود آمد.
مولوی قاری زاده در ادامه این موضوع گفت: اگر ما در افغانستان نیز چنین رهبری یکپارچه‌ای داشتیم هیچ‌گاه دچار جنگ‌های داخلی نمی‌شدیم و افغانستان امروز این گونه متکی به قدرت‌های خارجی نبود و یک رهبر متکی بر ایمان می‌توانست ما را از این بحران نجات دهد.
این عالم دینی در ادامه به نقش امام خمینی(ره) در وحدت میان مسلمانان جهان اشاره کرد و نقش بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران را در تلاش برای وحدت مسلمانان را بسیار پررنگ توصیف کرد و گفت: امام خمینی (ره) همیشه به دنبال وحدت مسلمانان بود و این تلاشی که ایشان برای وحدت مسلمین انجام داد به ایشان عظمت بخشید و الحمد الله من به ایران رفتم و شکوه و عظمت امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی را از نزدیک دیدم و فرهنگ اسلامی که اینک در ایران پا بر جا است مرهون زحمات امام خمینی (ره) و دیگر علمای اسلامی در ایران است.
وی در ادامه افزود: امروزه همه مسلمانان جهان باید با پیروی از امام خمینی(ره) به ندای ایشان لبیک گفته و از تفرقه دوری کنند و به دنبال وحدت میان همه مسلمانان باشند و الحمد الله امروز در میان همه مسلمانان بخصوص مردم مسلمان افغانستان اعم از شیعه و سنی وحدت وجود دارد.
این عالم هموطن اظهار داشت: در برخی مواقع دست‌های ناپاک و متعصبی در ایران و افغانستان و یا در سایر کشورهای اسلامی قصد دارند میان مسلمین تخم نفاق بریزند.
قاری زاده در ادامه به آزادی مذاهب در سایه تلاش امام خمینی(ره) در ایران اشاره کرد و گفت: من در ایران از نزدیک دیدم که تمام مذاهب آزاد هستند و این آزادی مذاهب از ابتکارات امام خمینی (ره) بود که امروز شیعه و سنی در ایران برادرانه و به دور از تفرقه در کنار هم زندگی می‌کنند.

 27 ماه رجب المرجب سال 1434 هجری قمری (هفتم ژوئن 2013)، سالروز بعثت پیامبر گرامی اسلام محمد مصطفی (ص) و بزرگترین عید مسلمانان جهان است.

'ابوالقاسم محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب' در سال 52 قبل از هجرت در شهر مکه به دنیا آمدند و به سبب فوت پدرش قبل از تولد ، تحت حمایت پدربزرگش ، عبدالمطلب و از هشت سالگی تحت سرپرستی عمویش ابوطالب به سن رشد رسیدند.

حضرت محمد(ص) که به سبب خلق نیکو و حسن رفتار به محمد امین شهرت داشتند ، در دوران جوانی به شغل بازرگانی مشغول شدند و در سن 25 سالگی با بانو 'خدیجه' از تجار مکه ازدواج کردند.

حضرت محمد (ص) هرازگاهی، مدتی را در غار حراء در کوه نور اطراف مکه به تعمق، اندیشه و عبادت سپری می کردند تا این که در 27 رجب و در سن 40 سالگی در همین مکان از طرف خداوند متعال به پیامبری برگزیده شدند و نخستین آیات قرآن کریم به ایشان نازل شد.

پیامبر گرامی اسلام(ص) پس از آن که تبلیغ دین اسلام را آشکار کردند به سبب آزار و اذیت قبیله های مکه به یثرب(مدینه النبی) مهاجرت کردند و حکومت اسلامی را تشکیل دادند.

مسلمانان جهان هرساله ، سالروز بعثت پیامبر گرامی اسلام (ص)را گرامی می دارند و با برگزاری جشن های مختلف، ارادت خالصانه خود را به خاتم الانبیا(ص) نشان می دهند.

همه ساله همزمان با برگزاری سالگرد ارتحال امام خمینی، شماری از افراد و نهادهای معلوم الحال با راه اندازی موجی از تبلیغات نفرت انگیزانه سعی در سیاسی جلوه دادن اهداف برگزاری مراسم تجلیل از یکی از تاریخ سازترین رهبران قرن 20 دارند؛ اما واقعیت این است که برگزاری مراسم تجلیل از امام خمینی به هیچ عنوان نمی توان محدود و منحصر به یک جغرافیای خاص سیاسی بماند؛ زیرا امام خمینی خود رهبری جهانی و متعلق به سرمایه های مشترک انسانی و بشری است و تجلیل از او تجلیل از راه و آرمانی است که او پایه گذارش بود و این راه تا زمانی که انسان و جهان وجود دارد، استمرار و ادامه خواهد داشت.
این درست است که برآیند قیام و انقلاب امام خمینی، تشکیل یک نظام سیاسی در ایران بود و در این میان، این امر نیز اهمیتی ندارد که نظام کنونی ایران که برآمده از انقلاب به رهبری امام خمینی است، تا چه حد توانسته است آرمان های بزرگ او را تحقق عینی و عملی ببخشد؛ زیرا نظام مستقر در ایران اگر چنین توفیقی هم داشته باشد، نمی تواند اثر و ثمری برای دیگر ملت ها داشته باشد؛ اما اندیشه و آرمان امام خمینی، چنین نیست.
او به آینده بشریت می اندیشید و از متن نامه بیدارگرانه و هشدارآمیز وی به میخاییل گورباچف؛ آخرین رهبر شوروی پیشین نیز کاملا پیداست که وی، فراتر از افق های تنگ و محدود مرزهای سیاسی منحصر به قلمرو سرزمینی ایران می اندیشید و همین بینش و نگرش اوست که وی را در شمار رهبران جهانی و از زمره سرمایه های ارزشمند انسان ها در هر نقطه از این جهان که هستند قرار می دهد.
بنابراین در پاسخ به این پرسش که چرا از امام خمینی تجلیل می کنیم باید گفت که تجلیل از امام خمینی، فراتر از تجلیل از چه گوارا، گاندی، نلسن ماندلا و سایر رهبران بزرگ و تاریخ سازی است که در قرن بیستم میلادی نقش موثری بر روند تحولات جهانی داشتند و مسیر تاریخ را تغییر دادند.
امروز از چه گوارا به مثابه نماد آزادیخواهی و مبارزه با استبداد و برپایی انقلاب مردمی در سراسر جهان از جمله در افغانستان تجلیل می شود. حتی به اعتبار بزرگداشت از اندیشه انقلابی چه گوارا از پیروان مکتب مبارزاتی «چه» در امریکای لاتین مانند هوگو چاوز و فیدل کاسترو نیز تجلیل می شود؛ بنابراین تجلیل از امام خمینی و راه و آرمان و مکتبی که او براساس ایدئولوژی اصیل اسلام انقلابی پایه گذاری کرد و امروزه یکی از الگوهای زنده مبارزه سیاسی و انقلابی در خاورمیانه و جهان اسلام شمرده می شود و حتی در آغازین روزهای به ثمر نشستن آن نیز بسیاری از کشورهای تحت ستم و سلطه جهان از فلسطین اشغالی تا الجزایر و افغانستان، تحت تاثیر این جریان انقلابی قرار گرفتند که ایدیولوگ آن امام خمینی بود، نمی تواند ماهیتا امری سیاسی و نشانگر تامین منافع یک کشور خاص در افغانستان باشد؛ افزون بر آنکه صرف تجلیل از یک شخصیت فرامرزی، نمی تواند منافع مهم کشوری را تامین نماید.
تجلیل و بزرگداشت از امام خمینی نه ربطی به وابستگی سیاسی به یک کشور خاص دارد و نه این امر، مخالفتهای کین توزانه، غیرمدنی و ضد اخلاق و آداب انسانی گروهی آشوبگر و فرصت طلب را برمی تابد.
از سوی دیگر نباید از یاد برد که ما در کشوری زندگی می کنیم که قرار است در آن برپایه اصولی مانند آزادی بیان و آزادی فعالیت های اجتماعی و مدنی، تجلیل از شخصیت های بزرگ تاریخی و انقلابی ولو غیرافغانستانی هم باشند پیش از همه یک حق مدنی و دموکراتیک است و این درست به همان دلیلی که مخالفان استفاده از چنین حقی با تکیه بر آزادی بیان،‌ دست به آشوب و دشنام و پرخاش و توهین و اتهام می زنند، جانبداران آن به طریق اولی می توانند از این حق برخوردار گردند؛ بدون آنکه در این خصوص، مانعی قانونی وجود داشته باشد.